Omringd door de kinderen even een berichtje naar huis. Gisteravond kreeg ik het verdrietige nieuws dat mijn grote vriend, Kishor is overleden. Ik voel erg veel op dit moment, maar het mooie is, dat mijn gevoel zegt dat het goed is.

Afgelopen 2 weken had ik bezoek van Marlijn en haar zoon Berend. Wat was het bijzonder om beide hier te hebben. We hebben bij de kinderen geslapen en de combinatie was fantastisch. Marlijn bakte om de dag een taart of cake voor de kinderen, Berend speelde gitaar, samen de kinderen op bed leggen en echt genieten. Berend is pas 16 en wat een ervaring zal het voor hem zijn geweest, hij was zo goed met de jongens, die stuk voor stuk dol op hem waren. Het is nu echt weer even stil zonder hen.

En dan Kishor..Ik had, als ik zo terug denk, misschien al een voor gevoel. Ik heb hem woensdag weer bezocht met Marlijn en Berend, natuurlijk vroeg hij meteen of hij de zonnebril van Berend mocht hebben, die hij ook kreeg. Blijer kon je Kishor niet maken. Hij zag er redelijk uit, maar het was misschien een opleving. Hij heeft er zelf voor gekozen een ander pad te kiezen, dat geloof ik echt. De plek waar hij nu zat had geen hart en voor een jongen als Kishor kan je dan leven. Hij koos voor een betere plek. Ik vind het nog moeilijk niet ongelofelijk boos te worden op alles, op India, het systeem, maar daar heeft Kishor niets aan en ik ook niet. En omringd door de kinderen hier en de goede energie kies ik voor liefde.
Ik krijg heel veel reacties van mensen uit Nederland en dat is fijn. Ook oud vrijwilligers en de mensen die hem kende zijn geraakt. Ach..Kishor was gewoon echt een speciale jongen.

Met de rest van Koni gaat het gelukkig heel goed. Morgen weer 2 nieuwe vrijwilligers en volgende week weer een logopediste uit Nederland voor langere tijd.

Volgende keer weer meer.
Liefs uit Koni,
Maart