Geschreven door maradmin op 6 maart 2011 14:17

Dag lieve mensen,

Ik zal geen lang verslag doen van de meest mooie indrukwekkende plek op aarde; Varanasi, omdat woorden te kort zullen doen aan wat ik heb gezien. Ik ben werkelijk nog nooit op zo’n bijzondere, bizarre plek geweest. Alle verhalen die je over deze plek hoort of op Discovery kan zien, kloppen. We hadden ons foto toestel bij ons, maar ik maakte een grapje en volgens Shobha waren de goden het daar niet mee eens, en de volgende dag waren alle foto’s gewist (ik had er gelukkig een paar genomen met mijn telefoon).
En wat ben ik blij dat Japthi in Zuid India ligt, want wat een armoede in het noorden en wat een mensen. Ik dacht dat ik al aardig wat gewend was, maar nee, dat was ik niet. Nu begrijp ik ook waar die 43 % vandaan komt, 43 % van de kinderen in India is namelijk nog steeds ondervoed en de meeste van deze kinderen wonen in het noorden van India. De contrasten in dit land lijken met de dag groter te worden, helaas is dat ook te merken in Kundapur. Ander onderwerp!

Vorige week was Arenda hier om foto’s te maken voor de website, het was super gezellig en ik ben heel benieuwd naar het resultaat. Lieve Kat en vooral Linda, bedankt voor deze verrassing! Op het moment wordt er hard gewerkt aan een nieuwe ‘echte website’ voor Japthi, haha we worden nog een professioneel, jullie horen en lezen snel meer (Kat succes met alles).

Goed nieuws! Vorige week donderdag ben ik (met Pavan en Gowri) op pad gegaan voor een goede plek voor Geetha. Ik had een ding met mezelf afgesproken mbt Geetha en dat was dat ik zou zorgen dat we een goede plek voor haar zouden vinden. Ik merkte dat men over de afwerking van dingen die moeilijk zijn, hier in India soms anders denkt, maar zo zit ik niet in mekaar. Zo eindigde ik donderdag middag in Namabumi, een prachtig weeshuis voor kinderen zoals Geetha zonder ouders of kinderen die verlaten zijn. Gister mochten we op gesprek en Geetha vond het geweldig en ik ook. Ik was meteen verliefd op al die kleintjes. En wat een verhalen, kinderen die in de trein zijn achter gelaten, kinderen waarbij de vader de moeder in brand heeft gestoken voor hun ogen, afschuwelijk. Maar Geetha heeft zelf natuurlijk ook zo’n verleden. Er hangt een goede sfeer en ik durfde Geetha dan ook met een goed gevoel daar achter te laten. Hier heeft ze leeftijd-genootjes met wie ze kan praten en ze kan een vak leren (zoals wassen of werken in de tuin). Hopelijk blijft het ‘geest’ verhaal achterwege en doet ze het goed. Elke maand moeten we nog wel met haar naar de psychiater en wij zullen blijven betalen voor de medicijnen (en ziekenhuis bezoeken) die ze nodig heeft. Waarschijnlijk zal ze de rest van haar leven veel medicijnen moeten gebruiken om redelijk te kunnen functioneren, maar ze is in ieder geval op een fijne plek en dichtbij Kundapur!

In Japthi hebben we het nog steeds moeilijk met het zoeken naar goede werkers. Niemand wil met gehandicapten kinderen werken en diegene die we tot nu toe hebben gevonden, hebben niets met de kinderen en daar maken de jongens mooi gebruik van, ze zijn dan ook aardig op zoek naar grenzen! Ik begin vanaf morgen later en blijf tot dat de kinderen gaan slapen in Japthi. We hebben 2 vrijwilligers, die mooi het dagprogramma kunnen uitvoeren en ik neem de zorg over als zij naar huis gaan, want als ik er ben gaat het toch net iets beter. Wel even iets anders, maar voor tijdelijk vind ik het ook wel even fijn.

En helaas heb ik even geen internet meer, dus als ik wat langzamer ben met reageren, komt het daardoor. Ik trok het niet meer om bij Shobha’s familie te slapen. Afgelopen woensdag sliep ik met 4 mensen in de woonkamer, en dat was voor mij de limit. Het is even wennen om weer alleen te zijn, maar ik vind het heerlijk en ik heb zelfs een kast waar ik mijn kleren in kan leggen voor het eerst in 3,5 jr!

En dan Koni, (zo heet onze nieuwe plek). Er wordt aan gewerkt en de architect (aannemer) heeft beloofd dat aan het eind van deze maand een deel van het gebouw klaar zal zijn, zodat we kunnen beginnen met schilderen. Geduld is een schone zaak..wordt zoals altijd vervolgt!

Ik snapte eindelijk hoe je foto’s kan overzetten van van mijn mobiel naar de computer, dus ook nog wat oude foto’s en voor de rest zijn de foto’s gemaakt door de Jeroen, erg mooi, dank je broer!

Veel liefs,
Maart

ps En lieve Maartje Schellekens, bedankt!
pss Lieve Karlien, super dat jullie hebben geboekt, ik kijk er nu al naar uit.
Psss Broer en Yvette, jullie zijn er al bijna, het is hier ondertussen 39 graden, dus neem weinig mee
Pssss Lieve El, heel veel succes vandaag
Psssss lieve Tes, succes met de laatste loodjes
Psssssss Lieve zus, het wordt tijd voor betere tijden, succes met alles en ik mis je
Psssssss Lieve Stef en Maarten, geniet van het vooruitzicht van jullie nieuwe huis, ik ben echt heel blij met dit nieuws!
pssssssss Juud en Bernadet, ik heb weer even nieuwe input nodig voor de yoga, komen jullie weer even langs,het is alweer een jaar geleden!?

Reageer op dit bericht

* verplicht