Japthi

Het mag nog net! De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar en dat ieders wens en goede voornemen uit mag komen.

Ik denk dat het meest bijzondere van de afgelopen 4,5 jaar is dat wat de kinderen alle maal teweeg hebben gebracht bij zoveel mensen. Niet alleen hebben ze mijn leven compleet veranderd (en verrijkt) maar ook dat van zoveel andere. Door de jaren heen, zijn heel veel mensen indirect of direct betrokken geraakt bij deze kinderen en dat is elke dag te voelen. Ik krijg elke week mailtjes van mensen, sommige ken ik goed, andere heb ik nog nooit ontmoet, die willen helpen of een lief berichtje achter laten voor de kinderen. We hebben speelgoed  gekregen van mensen die mij nog nooit hebben ontmoet. Donaties komen nog altijd binnen en velen mensen zijn al hier geweest om de kinderen te bewonderen. Het mooie van dit alles is, is dat de kinderen het werk doen. Zeker als mensen hier komen, hoef ik niets te doen. De vreugde en blijdschap van de kinderen wordt direct gevoeld door de mensen en laat een glimlach achter, als ze vertrekken. Ik denk dat ik maar half besef hoeveel mensen er bij dit mooie project betrokken zijn. Ik vind het bijzonder.

Afgelopen week waren Paul en Bernadet hier voor 2 daagjes, heerlijk. En Shobha zei aan het einde; ‘wat zijn Nederlandse mannen toch aardig en open’ Ze  blijft zich hier over verbazen. Ik probeerde uit te leggen dat niet alleen de NL mannen zo zijn, maar eigenlijk bijna alle westerse mannen. Helaas kent zij alleen het voorbeeld van de Indiase mannen, die de kinderen als ze langskomen, het liefst uit de weggaan . Wat ik wel weet, is dat doordat wij laten zien dat het anders kan, de mensen die in Koni werken dat mee krijgen en wie weet het zullen doorgeven…

Het nieuwe jaar is begonnen met een 2 klein wondertjes. Ik zal niet te veel schrijven; kijk maar naar het filmpje dan zie je het vanzelf. In het filmpje zie je Vino, onze kleine Boeddha (6jr), die toen hij binnenkwam (zie foto) zo opgeblazen en vermoeid was, als nieuw herboren. Hij zal waarschijnlijk altijd klein blijven en of hij zijn gehoor terug krijgt weten we nog niet. Maar dat hij iedereen aan het lachen maakt is zeker en ik denk dat als we hard met hem aan de slag gaan hij misschien ooit wel naar een normale school kan.

En dan Vidhya, het meisje wat misschien de kerst niet zou halen, heeft deze week haar schoolboeken binnen gekregen en is elke dag hard aan de studie. Als het lukt hopen we haar in juni, als het nieuwe schooljaar weer begint, terug in de klas te zien, op een normale school!

We hebben 2 nieuwe kinderen erbij, we gaan nog even kijken of het werkt en of ze in de groep passen. We zijn nu met 18..Dat is even genoeg!

Veel liefs en fijn weekend,

Maart