Japthi

Lieve mensen,

Eindelijk weer voor 1,5 maand in India.

Wat is het toch fijn om mensen hier te hebben met wie je kan lezen & schrijven en heerlijk werken. Na eerst mijn moeder en een fijne vrijwilliger, nu Saskia hier voor 2 maanden. Zo fijn. Saskia heeft vorig jaar ook al bij ons gewerkt en raakte net als velen verliefd op de kinderen, maar…en dat doet niet iedereen, ze kwam dit jaar ook weer en nu voor langer.

Het is fijn om te delen over de kinderen, te brainstormen over de lessen en de aanpak, maar het is vooral heel gezellig zo samen. De kinderen zijn dol op haar, het was zo mooi om te zien dat de kinderen meteen na de eerste dag weer zo vertrouwd met haar waren. Ze genieten er zo van als mensen terugkomen het betekent zoveel voor ze.

We hebben drukke weken achter de rug, want een goeie vriend van Saskia, Peter kwam ons ook bijstaan voor 2 weken. Peter is architect en heeft prachtige bouwplannen ontworpen voor de toekomst van Koni. Dus mochten we ooit weer grote donaties binnen krijgen dan kunnen we beginnen met de aanbouw van een extra klaslokaal, de tekeningen liggen er al! Ook de 2 kinderen van Sas zijn langs gekomen, zo bijzonder. Beide wilden meemaken hoe Sas hier aan het werk is en wilde de kinderen ontmoeten waar ze zoveel over had verteld. Het was mooi om te zien hoe de kinderen reageerde op Peter en de kinderen van Sas. Ik zie Peter zeker nog een keer terugkomen, de kleintjes waren dol op de lange man zonder haar, waar veel mee gelachen is. Kortom, het was een hele fijne tijd.

Ook in Koni gaat het goed. We hebben er 2 nieuwe kleintjes bij. Vikrant van 4 jaar en Shiva Kumar, net pas 4. Vikranth is geboren met het syndroom van down en Shiva Kumar is geboren met een cerebrale parese. Vikrant heeft een fantastische moeder die elke dag op en neer reist om te zorgen dat Vikrnath naar school kan. De ouders van Shiva Kumar zijn helaas wat minder enthousiast en willen Shiva Kumar niet brengen en halen. Hij is nog veel te jong om echt bij ons te blijven slapen, hopelijk kan ik daar volgende week een oplossing voor vinden.

Met de rest van de kinderen gaat het goed. Ik heb weer even hulp ingeschakeld van Heidi, die bij ons is geweest om de methode Leespraat te introduceren, om zo weer even wat ideeën op te doen. Ik wil zo graag de kinderen zo goed mogelijk ondersteunen in deze methode, omdat ik er echt in geloof, in mijn eentje is dat soms toch lastig. Gelukkig merk ik dat een van de teachers steeds meer interesse en moed krijgt om zelf dingen op te pakken, wat ik heel stoer van haar vind. Want dat is in India nog erg ongebruikelijk. Mooi dat dit doorwerkt op de vrouwen hier in Koni. Ik vind zo ie zo dat we een heel mooi team hebben nu, met zelfstandige vrouwen die het fijn vinden om bij ons te werken en goed met de kinderen omgaan. Ze zien toch van de vrijwilligers & de mensen die langskomen uit Nederland en van mij dat vrouwen ook echt iets kunnen betekenen. Hopelijk nemen ze dat mee als ze straks worden uitgehuwelijkt en kunnen ze dat weer door geven aan hun kinderen. Chetena doet dat zeker, die is echt uitgegroeid tot een zelfstandige vrouw waar ik heel trots op ben.

De dagen vliegen hier voorbij en dat is een goed teken.

We hebben de afgelopen maand ook weer mooie donaties beginnen gekregen en dat doet onze Stichting goed.

Hopelijk kan ik deze maand een nieuwe rolstoel vinden voor Divya en het net vervangen van de trampoline, deze is door de heftige weeromstandigheden verroest. Ook zullen we aandacht moeten besteden aan de waterleidingen voordat straks de echte hete zomer begint en wij weer dagen zonder stroom komen te zitten. En geen stroom betekend geen water, omdat onze waterputten al lang leeg zijn. De keuken zal worden verbouwd en er wordt gewerkt aan nieuwe bedden voor een aantal kinderen die te lang zijn geworden. We blijven mooi in beweging!

Liefs uit een warm India,

Maart