Japthi

Dag lieve mensen,

2013 is bijna afgelopen en het was een bewogen jaar. Het jaar is voorbij gevlogen en toch is er veel gebeurd. In NL werd een dierbare vriendin van mij geconfronteerd met een intens groot verlies, wat velen van mijn vrienden ( en familie) heeft geraakt.

In india vroeg ik om meer uitdaging in Koni en be carefull what you wish for, want in India komen veel dingen uit. Die uitdaging heb ik via Heidi ( Leespraat) zeker gekregen.

Maar een nieuwe uitdaging brengt ook consequenties met zich mee. Dat ik met leespraat ben begonnen betekende ook dat ik mijn niet meer met het dagritme bezig zou houden, dus geen ‘goodmorningsong ‘ en geen ‘yoga’ etc..Maar echt 1 op 1 met de kinderen aan de slag. In het begin had ik nog niet door wat voor invloed dit alles zou hebben op de kinderen en de vrijwilligers, zij moesten het namelijk overnemen. Dat was helaas te veel gevraagd, niet dat de vrijwilligers het niet goed deden, maar het was gewoon te moeilijk om in een korte tijd echt onder de knie te krijgen, metname de taal. De kinderen raakte onrustig, men begreep elkaar vaak niet ( de kinderen begrepen niet wat er van hen werd gevraagd) en elke keer weer nieuwe mensen etc.. Thja dat had ik even verkeerd ingeschat, gelukkig leer je juist heel veel van dit soort dingen en is er altijd een oplossing ( vaak heel dichtbij de hand). Uiteindelijk heb ik er voor gekozen de teacher ( thestaswini) meer verantwoordelijkheid te geven en de vrijwilligers minder te laten doen. Wat een hele goede keus bleek te zijn. Thesaswini is fantastisch, spreekt dezelfde taal en de kinderen genieten van haar goodmorning song en het lesgeven. En het mooie is dat zij daardoor ook is gaan groeien.

De kinderen genieten enorm van het werken met de leespraat en de rekenlijn. Het is echt hun ‘half uurtje’. Ik probeer elke dag met 8 kinderen te werken en met sommige, die het echt nodig hebben om te leren communiceren, zelfs 2 keer per dag. Wat een uitdaging..
Daarnaast laat ik de vrijwilligers ook 1 op 1 werken met de kinderen, zodat de teacher het dagprogramma kan doen. Vanaf januari hoop ik nog een indiase lerares in te kunnen werken en vanaf dan minder vrijwilligers. Moeilijke keuze maar, ik denk voor ons, wel de beste, mooie uitdaging voor 2014..

Veel nieuwe kindjes dit jaar, ook daar had ik om gevraagd. We hebben er nu zelfs zoveel dat er even een stop zit op de nieuwkommers. Ook wordt er nu druk gebouwd in Koni en zal als ik terug ben, de aanbouw helemaal af zijn, spannend en leuk ( de aanbouw zal worden geverfd door familie :)).

Daarnaast was 2013 een jaar van veel ziekenhuis bezoeken, waar hopelijk snel een einde aan komt, want ik voel mij helemaal niet ziek. Ik word dinsdag opgenomen in het AMC en 6 dec geholpen aan mijn hart, hopelijk lukt de ingreep en kan ik 2014 weer helemaal gezond in gaan. Want 2 januari worden mijn moeder en ik weer verwacht in Koni. En in januari zullen ook mijn vader en ome Gijs, ons komen helpen in Koni. Mooie vooruitzichten dus.

Nu nog even genieten van Goa, rust proberen te vinden en niet 10 x per dag bellen met Koni. Zondag naar huis en op schiphol worden opgewacht door Carlijn, een heerlijk vooruitzicht.

Het is wat vroeg, maar voor ieder een goed uiteinde van 2013 en geniet van de december maand, zoals altijd; wordt vervolgd..

Liefs Maart