Japthi

Een goed begin van 2014!

Dag lieve mensen,

Nog niet helemaal bijgekomen van mijn oog lasering vanochtend (nooit meer lenzen of een bril!) , kon ik het niet laten om jullie aan het begin van deze nieuwe maand even te schrijven.

Wat heb ik een heerlijke maand gehad! Mam, pap en Ome Gijs, ongelooflijk bedankt voor jullie hulp en plezier, want de kinderen en ik hebben erg genoten van jullie aanwezigheid.

Mijn moeder was hier een maand en het was heerlijk om haar hier te hebben. Ik weet nu van wie ik het harde werken heb; doorgaan tot de late uurtjes en alles over hebben voor de kinderen. De combinatie was perfect. Voor het eerst was zij aan de slag als een echte vrijwilliger; dat betekend hard werken van ‘ s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Hier houdt het werken eigenlijk nooit op. De kinderen hebben echt genoten, natuurlijk kende ze haar al, maar dit keer was het anders. Ook omdat er geen andere vrijwilligers waren. De kinderen en ik zullen haar zeker gaan missen.

Daarnaast was de week dat mijn vader en Ome Gijs er waren ook heel bijzonder, ook zij hebben hard gewerkt en echt bijgedragen aan Koni. Het mooiste vond ik nog wel dat de kinderen zo genoten van een ‘vader figuur’ om zich heen. Ze ontmoeten in Koni toch vooral vrouwen, en zeker de jongens hebben af en toe behoefte aan een vader figuur of broer. Bijzonder was het.

In Koni zelf ging het door het harde werken en de fijne sfeer ook erg goed, de kinderen waren rustig en gaan echt vooruit. Ze genieten van het buiten zijn,de een op een, de nieuwe zandbak en de nieuwe fietsjes. En volgende week is het dan eindelijk zo ver: de aanbouw is af! Dan kunnen we alles over huizen en kan ik mijn echte werk kamertje voor Leespraat gaan inrichten. Ook hebben we veel nieuw les materiaal, zoals tafels en speciale stoelen aangeschaft, KOni wordt steeds echter! En ook dit alles is weer mogelijk gemaakt door alle bijdrage vanuit Nederland; dank jullie wel!

We hebben 2 nieuwe kindjes erbij: Shamant van 9 en Nishanth van 8. Jonge kinderen, die echt behoefte hebben aan goed onderwijs. Voor mij dus weer een hele uitdaging. Maar ik ga mijn best doen.

Er komt een spannende periode aan, want onze trouwe ‘teacher’ moet zo snel mogelijk trouwen en haar ouders zijn op zoek naar een kandidaat. Dat betekend dat ik straks weer alles moet gaan overdragen aan een nieuwe lerares en het is heel moeilijk om iemand te vinden die bij ons wil komen werken. En aangezien ik niet meer afhankelijk wil zijn van vrijwilligers, wordt het nog een zware klus om iemand (snel) te vinden!

India blijft India met al haar moois en al haar uitdagingen, maar ik geniet nog steeds intens van de kinderen, dus we gaan gewoon door.

Veel liefs en tot schrijfs,

Maart

ps. Dank lieve mensen, die mij al jaren volgen (en die ik helemaal niet ken) en af en toe een berichtje achterlaten
pss Mocht je de waarbenjij niet meer krijgen, mail dan mij even persoonlijk, want ik kan je alleen weer toevoegen als ik een email adres heb; maart77@hotmail.com, liefs!